Η Ισιδώρα Καμαρινέα μεταφράζει Marceline Desbordes – Valmore, ”Το μπιλλιέτο”

Ω, χαρά μου κι ω, φως, που μπορώ και διαβάζω!
Πώς η άηχη μιλιά την αγάπη θαρρύνει!
Ψιθυρίζει η γραφή που με πάθος κοιτάζω
κ’ έως βαθιά μου της μέρας το φως αναδίνει!

Στα ξενάβρετα λόγια η φωνή σου σκορπάει,
στερημένε γλυκέ, που σκιρτάς αντικρύ μου:
Προσδοκώμενο φύλλο, βουβά που πετάει,
με ζητεί ως η καρδιά σου κι ως να είσαι μιλεί μου.

Ουρανός είσαι συ και σ’ ακούω στα γραμμένα!
Έτσι, ως είχε δειλία τις φωνές μας δεσμεύσει,
«Σ’ αγαπώ!», μου απαντούσες με χείλη κλεισμένα
και βουβά σ’ απαντούσα πως σε είχα πιστέψει.

---

Πηγή: Marceline Desbordes – Valmore, Ποιήματα, 1940 (από επανέκδοση του 2005)